medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej (SP ZOZ) jest szczególnym rodzajem zakładu opieki zdrowotnej. Od innych zakładów odróżnia go publiczny charakter organu założycielskiego (minister lub centralny organ administracji rządowej, wojewoda, jednostka samorządu terytorialnego, publiczna uczelnia medyczna lub publiczna uczelnia prowadząca działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych oraz Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego) i deklarowana już w nazwie samodzielność. Ta samodzielność polega na odrębności prawnej od podmiotu tworzącego (założycielskiego).
Brak zgody pacjenta ze względów religijnych na interwencję medyczną polegającą na transfuzji krwi, w szczególności w przypadkach niecierpiących zwłoki, rodzi w praktyce lekarskiej poważne dylematy moralne i etyczne.
Leczenie pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wiąże się czasami z koniecznością zastosowania wobec nich przymusu.
W Wydaniu Specjalnym "Medycyny Praktycznej – Pediatrii" 3/2009 opublikowano odpowiedzi na pytania dotyczące uwarunkowań prawnych udzielania świadczeń zdrowotnych w praktyce pediatrycznej.
Nie należą do rzadkości sytuacje, gdy z powodu dolegliwości somatycznych zachodzi konieczność hospitalizacji pełnoletniego pensjonariusza przebywającego w domu pomocy społecznej (DPS) dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
Śmierć jest zjawiskiem zdysocjowanym – ogarniającym poszczególne tkanki i układy narządów w różnym czasie. Obecnie obowiązująca definicja utożsamia śmierć ze śmiercią mózgu, o której świadczy śmierć pnia mózgu.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
