medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Z dniem 1 lipca 2011 roku wchodzi w życie ustawa o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, która modyfikuje istniejący model kształcenia przed- i podyplomowego lekarzy. Przyjęte rozwiązania można ująć w kilku najważniejszych grupach.
W niniejszym opracowaniu zostaną zaprezentowane przesłanki i tryb stosowania przymusu wobec osób wykazujących zaburzenia psychiczne. W pierwszej części omówiona zostanie zasada zgody oraz możliwość wykorzystania przymusu bezpośredniego. Druga część będzie poświęcona przymusowej hospitalizacji, a trzecia będzie dotyczyć przepisów karnoprawnych pozwalających na orzeczenie tzw. środków zabezpieczających.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 UPP pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielonych mu świadczeń zdrowotnych.
Zaburzenia psychiczne mają często charakter przewlekły, dlatego pobyt w szpitalu psychiatrycznym osoby z takimi zaburzeniami jest na ogół długi, niekiedy nawet znacznie przekraczający przeciętny czas hospitalizacji w szpitalu ogólnym.
Właściwe prowadzenie dokumentacji medycznej ma istotne znacznie zarówno dla lekarza, pacjenta, jak i Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ) oraz dla innych podmiotów kontrolujących działalność medyczną.
Po wiekach panowania paternalizmu lekarskiego w medycynie, gdy pacjent był jedynie biernym uczestnikiem leczenia, w połowie XX wieku w Europie, a w Polsce od początku lat 90., zaczęto mówić i stopniowo wprowadzać unormowania dotyczące praw pacjenta.
Polski ustawodawca dopuszcza dość szeroko możliwość stosowania przymusowego leczenia czy rehabilitacji osób uzależnionych od alkoholu lub środków odurzających. Jednocześnie jednak wprowadza liczne mechanizmy kontrolne, a w szczególności przekazuje sprawy do rozpatrzenia przez niezależne sądy. Niestety, część z przepisów pochodzi jeszcze w lat 80. XX wieku i nieco nie przystaje do obecnych realiów.
Do niedawna najczęstszą formą wykonywania czynności zawodowych przez lekarza, podobnie jak przez pozostałe osoby wykonujące zawód medyczny, było zatrudnienie w zakładzie opieki zdrowotnej lub w innej placówce.
Zasady i warunki wykonywania zawodu lekarza określa Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857).[1] O obowiązkach lekarza wypowiada się jej art. 4: "Lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością".
W czasie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej lub wykonywania innych procedur medycznych lekarz może doświadczyć agresji ze strony pacjenta.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
