"Orzecznictwo" w terminologii prawniczej odnosi się do orzeczeń sądu. Spopularyzowane w środowisku lekarskim pojęcie "orzecznictwo lekarskie" należy więc w terminologii prawniczo-sądowej rozumieć jako wydawanie opinii lekarskich, w związku z czym powinno się w tych celach posługiwać terminami: "opiniodawstwo lekarskie" lub "opiniodawstwo sądowo-lekarskie".
Prawidłowe opiniowanie o stanie zdrowia może być przeprowadzone wyłącznie przez osoby posiadające wiedzę z dziedziny medycyny. W postępowaniu sądowym to lekarze biegli sądowi wydają opinię z dziedziny medycyny, która jest przesłanką orzeczenia sądowego, stanowiąc dowód, na podstawie którego ma zapaść orzeczenie sądu. Zgodnie z artykułem 42 Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty biegły sądowy (biegły) wydaje opinię o stanie zdrowia osoby po jej osobistym zbadaniu i zapoznaniu się z dokumentacją przekazaną mu do oceny. Biegły może również wydać opinię tylko na podstawie akt sprawy (np. orzekanie o związku przyczynowym śmierci z wypadkiem przy pracy). Ma także, w uzasadnionych przypadkach, możliwość zwrócenia się do sądu z prośbą o uzupełnienie dokumentacji medycznej, zlecenie przeprowadzenia badań dodatkowych lub obserwacji szpitalnej. Opinia biegłego sądowego, poza odpowiedzią na pytanie zadane przez sąd, musi zawierać uzasadnienie, w którym biegły opierając się na wiedzy medycznej i korzystając ze znajomości prawa, wyjaśnia swoją opinię w sposób zrozumiały dla prawnika.
