medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Lekarze są grupą zawodową, która stosunkowo najwcześniej opracowała wiążące ją przy wykonywaniu zawodu zasady etyki zawodowej.
Zgodnie z art. 24 Konstytucji "Praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy".
Przypadek niecierpiący zwłoki nakłada na lekarza prawny obowiązek leczenia pacjenta.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej gwarantuje swobodę prowadzenia działalności gospodarczej.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej gwarantuje możliwość zrzeszania się w związki zawodowe.
Jedną z dopuszczalnych przez prawo form (sposobów) wykonywania zawodu lekarza jest praca lekarzy w ramach zakładów opieki zdrowotnej.
Powołaniem lekarza jest ratowanie życia i zdrowia pacjentów oraz ulżenie im w cierpieniach. Niesienie pomocy lekarskiej może się jednak wiązać z zagrożeniem zdrowia, a nawet życia lekarza.
Zawód lekarza tradycyjnie był i jest wykonywany jako zawód wolny. Wraz jednakże z rozwojem instytucjonalnych form opieki nad pacjentami, w szczególności szpitali, jego wykonywanie nabierało stopniowo charakteru pracy najemnej w różnorakich placówkach medycznych.
Wynikająca z etosu zawodu lekarza misja ratowania życia i zdrowia ludzkiego jest tak silnie kulturowo utrwalona, że mówi się potocznie, iż wykonywanie tego zawodu jest swoistym powołaniem.
Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty zezwala lekarzom – bez konieczności otwierania przez nich zakładu opieki zdrowotnej (np. przychodni, ośrodka zdrowia) – na łączenie ich indywidualnych potencjałów w celu wspólnego udzielania świadczeń zdrowotnych.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
