medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Przypadek niecierpiący zwłoki nakłada na lekarza prawny obowiązek leczenia pacjenta.
Zagrażające zdrowiu, życiu lub zdolności do pracy zdarzenia losowe powodują często nieodwracalne straty, których człowiek nie jest w stanie wyrównać we własnym zakresie.
Każdy stan chorobowy niezależnie od jego przyczyny i charakteru może się zakończyć wyzdrowieniem albo spowodować krótkotrwałe, długotrwałe lub trwałe upośledzenie sprawności fizycznej lub psychicznej.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej gwarantuje swobodę prowadzenia działalności gospodarczej.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej gwarantuje możliwość zrzeszania się w związki zawodowe.
Jedną z dopuszczalnych przez prawo form (sposobów) wykonywania zawodu lekarza jest praca lekarzy w ramach zakładów opieki zdrowotnej.
Powołaniem lekarza jest ratowanie życia i zdrowia pacjentów oraz ulżenie im w cierpieniach. Niesienie pomocy lekarskiej może się jednak wiązać z zagrożeniem zdrowia, a nawet życia lekarza.
Zawód lekarza tradycyjnie był i jest wykonywany jako zawód wolny. Wraz jednakże z rozwojem instytucjonalnych form opieki nad pacjentami, w szczególności szpitali, jego wykonywanie nabierało stopniowo charakteru pracy najemnej w różnorakich placówkach medycznych.
Wynikająca z etosu zawodu lekarza misja ratowania życia i zdrowia ludzkiego jest tak silnie kulturowo utrwalona, że mówi się potocznie, iż wykonywanie tego zawodu jest swoistym powołaniem.
Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty zezwala lekarzom – bez konieczności otwierania przez nich zakładu opieki zdrowotnej (np. przychodni, ośrodka zdrowia) – na łączenie ich indywidualnych potencjałów w celu wspólnego udzielania świadczeń zdrowotnych.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
