medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Dane osobowe zostały w ostatnich latach poddane wzmożonej ochronie. Regulujące te kwestie przepisy odnoszą się również do podmiotów ze sfery ochrony zdrowia. Często jednak lekarze nie mają precyzyjnej wiedzy, jakie prawa i obowiązki ich dotyczą.
Projektodawcy przewidują, iż nową procedurą będzie objęte rocznie około 230 spraw. Wydaje się jednak, że te szacunki są zbyt optymistyczne.
Zagadnienia odnoszące się do możliwości prowadzenia przez lekarzy reklamy są przedmiotem wielu wątpliwości i nieporozumień nie tylko w środowisku medycznym, ale i prawniczym.
Przepisy poświęcają wiele miejsca obowiązkowi informacyjnemu. Rozwiązania te są zrozumiałe w kontekście przyjętego obecnie modelu ochrony praw pacjenta i jego autonomii. Istotne jest zatem, by lekarze zapoznali się z tą regulacją i stosowali ją w praktyce.
Lekarze wykonujący zawód w ramach prywatnej praktyki lekarskiej (indywidualnej, indywidualnej specjalistycznej lub grupowej praktyki lekarskiej w formie spółki cywilnej lub partnerskiej) mają, podobnie jak wszystkie inne podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych, obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej.
Celem autorki artykułu jest wskazanie skutków nieprawidłowo prowadzonej dokumentacji medycznej – zarówno dla osób badanych przez psychiatrów, jak i dla nich samych, jako sporządzających dokumentację.
W aktualnym stanie prawnym proces nabywania kwalifikacji zawodowych przez lekarzy jest kilkuetapowy i stosunkowo długotrwały. Obejmuje bowiem tzw. kształcenie przedyplomowe oraz podyplomowe, a w tym odbywanie specjalizacji. Model ten ma ulec istotnej zmianie w wyniku planowanej nowelizacji ustawy z dnia 5. grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Rodzaj zgody, która musi zostać wyrażona na udzielenie świadczenia zdrowotnego, uzależniona jest od specyfiki tych czynności, wieku pacjenta oraz stanu, w jakim pacjent się znajduje, co warunkuje niejednokrotnie możliwość podejmowania świadomych decyzji w procesie leczenia.
Zasadniczo lekarz może na żądanie pacjenta zaprzestać zabiegów niezbędnych do dalszego funkcjonowania stymulatora serca (zaniechanie). Nie poniesie odpowiedzialności, ale tylko wówczas, gdy żądanie to było skuteczne prawnie.
Niniejszy artykuł służy przypomnieniu lekarzom unormowań prawnych związanych z prowadzeniem dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej i poza nimi.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
